Nog een paar uur

Nog een paar uur en dan ben ik niet meer fulltime mama.

Nog een paar uur en dan moet ik mijn dochtertje achterlaten.

Nog een paar uur en dan zal ik haar zo missen.

Nog een paar uur en dan kan ik niet meer constant aan Elin denken.

Nog een paar uur en dan moet ik aan een ander kindje denken.

Nog een paar uur en dan moet ik weer gaan werken....

Ik heb er totaal geen zin in! Haha. Op zich zie ik het wel weer zitten om een andere rol te zijn dan alleen mama. Maar het voelt zo raar. Nog maar eventjes en dan gaan we Elin naar de kinderopvang brengen. Dan zit ik in de wacht. Aan het wachten op een nieuw vers gezinnetje die net papa en mama zijn geworden en die verzorging nodig hebben met hun kindje. Hopelijk komt er morgen een gezinnetje naar huis zodat ik niet de hele dag thuis zit, zonder mijn dochter. Ik kan haar namelijk niet pas gaan brengen als ik ook echt werk heb, omdat dat elke minuut kan zijn (bij wijze van spreken).
Als ik naar een bevalling moet dan moet ik er binnen een half uur kunnen zijn en dat haal ik niet als ik Elin nog weg moet brengen. Dus morgenvroeg om half 8 lopen we aan om haar weg te brengen. (als ik dit nu typ, begin ik gewoon te huilen...) Ze is nog zo klein. Pas 10,5 week.... Maar ik weet van mezelf dat als ik dit ga uitstellen dat ik het alleen maar moeilijker vind.
Ruud en ik brengen haar morgen samen weg en dan lopen we samen terug, Ruud gaat dan werken en ik zit alleen. Alleen te wachten bij de telefoon. Hopen dat ze snel bellen. Dat er mensen zijn die net ouders zijn geworden, of bijna gaan worden. Zodat ik weg kan thuis! Ik zie daar nog het meeste tegenop denk ik. Het alleen terug komen in ons huis. De eerste keer dat ik hier ben zonder dat Elin hier is...

Nog maar een paar uurtjes en dan ben ik weer kraamverzorgster!

En een paar uurtjes daarna ben ik gelukkig weer mama! Het allermooiste wat er is!

388 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • lieverdanlief

    och meissie toch.
    Je maakt bij andere gezinnen mooie dingen mee.
    En jij weet nu ook die andere mooie,bijzondere kant.
    Maakt je alleen maar rijker.
    En echt dit is de eerste keer en dat is altijd vervelend en niet op hiep hoi te doen.
    Komt goed nog een paar uurtjes en je kunt Elin weer knuffelen.

    Groet Janet

  • Inss

    Hoi,

    Ik herken zo vreselijk wat je bedoelt!!
    Mijn dochtertje moet ik ook volgende week voor het eerst naar de cheche brengen! Mijn maag draait er gewoon van om, zo klein dat ze ook nog is!! De tijd is echt omgevlogen he!! Weet je je moet maar zo denken ik ben niet de enige die dit moet doen!!

    Succes meis,
    liefs,
    laura

  • k.abouter

    Dat lijkt me inderdaad ook wel lastig ja, dat je niet weet wanneer je gebeld gaat worden. Ik ben ook weleens thuis zonder Joachim, omdat ik nu nog niet elke dag werk heb, maar hem wel aan een ritme wil laten wennen. En heel eerlijk gezegd vind ik het ook wel heel lekker om een keer iets voor mezelf te kunnen doen. Maar het moet niet te lang duren want dan wil ik hem het liefst ophalen en voel ik me schuldig dat ik alleen thuis ben.
    Succes morgen! Ik hoop dat ze je snel bellen. Liefs Marieke

  • MamaLiekje

    ow meid, maak je geen zorgen!! Het went echt. En als je haar dan weer ziet dan is dat nog veel geweldiger en voel je de liefde voor je kind zo verschrikkelijk intens, dat is het echt wel waard.... Niet te vaak en te lang natuurlijk ;)

    X

  • Boy2009Boy2011

    Ach meisje toch! Ik snap precies wat je bedoeld! Ik moet volgende week weer beginnen en zie er als een berg tegenop! Wie weet nou beter hoe je voor je kind moet zorgen dan mama zelf. Ik moet oppassen dat ik straks geen hele lijstjes ga maken waarin ik zet wat Jip fijn vindt en hoe je hem in slaap brengt, hoe hij het flesje het liefste drinkt etc etc! Komt vast goed! Ik zal iig aan je denken! Werkse!

  • ellebel

    ja dat is heel erg moeilijk,maar als je eenmaal aan het werk bent is dat ook weer fijn.Tenminste zo heb ik het ervaren met mn dochter, nu dat Luca is geboren vind ik het toch ook weer een stuk moeilijker. Succes en ik hoop dat voor jou de dag snel voorbij is...

  • yule

    Oh jee, je eerste werkdag staat voor de deur... Het is een dubbel gevoel hé. Je wilt constant bij je dochtertje zijn maar aan de andere kant weet je dat het je goed zal doen om terug te gaan werken, om terug onder de mensen te zijn. Het zal morgenochtend even een moeilijk moment zijn, gelukkig ga je niet alleen. En als je dan 's avonds je dochtertje terug op gaat halen zal je je echt intens gelukkig voelen. En zij zal zo blij zijn als ze je terug ziet, dan smelt je hart als ze naar je lacht.
    Voor haar zal het vast fijn zijn, nu krijgt ze vriendjes en vriendinnetjes om zich mee te vermaken. Wedden dat ze dat leuk vind!!!
    Ik wens je heel veel succes toe morgen. Trouwens, wat een leuke job heb jij! Mocht ik overnieuw mogen beginnen dan zou ik ook daarvoor kiezen. Na mijn bevalling heb ik kraamzorg mogen ontdekken en ik zag dat die mevrouw er echt van kon genieten.
    Ach ja, elke job heeft voor en nadelen. Mijn job brengt heel veel vrije tijd met zich mee en we kunnen enorm veel diensten wisselen zodat ik thuis kan zijn wanneer het echt moet.
    Maar daar denk ik nog even niet aan, ik ga pas terug werken op 7 september...

    Veel succes meid!!! Zal aan je denken xxx

  • natasja1976

    Dat is het moeilijkste wat er is, je kindje weg moeten brengen. ik zal morgen aan je denken hoor. Liefs natasja